ΕΡΩΤΑΣ Η ΤΙΠΟΤΑ~

Μετά από παρότρυνση ενός αγαπημένου μου ατόμου, ξεκίνησα να διαβάσω ένα βιβλίο το οποίο αφορά τις ανθρώπινες σχέσεις στο σήμερα. Στις πρώτες κιόλας σελίδες κατάφερα να διακρίνω όλες μου τις κρυφές σκέψεις, τις μεθυσμένες συζητήσεις που κάνω με τις φίλες μου τα βράδια, τα παράπονα που εκλαμβάνω καθημερινα ως ψυχολόγος για την φθορά των ανθρώπων,των αξιών και των εννοιών γύρω μας,μέσα μας. Μέσα σε λίγη μόνο ώρα συνειδητοποίησα τον θησαυρό που κρατούσα στα χέρια μου. Και το μόνο που θέλησα να κάνω είναι να μεταδώσω αυτή την υπέροχη ευκαιρία σε όλους μου τους αγαπημένους. Όλοι έπρεπε να διαβάσουν αυτό το αριστούργημα. Όλοι όσοι αντιστέκονται στο επιφανειακό ρεύμα της εποχής,όλοι όσοι κάνουν την επιλογή να μείνουν μόνοι,όλοι όσοι θέλουν να ερωτευτούν,να αγαπήσουν ακόμα και αυτοί που βρίσκονται στο κέντρο μιας θυελλώδης σχέσης. 

"Η παραίτηση από το να είμαστε ερωτικοί οδηγεί στην παραίτηση από την ίδια ζωή."

Έκανα μια παρατήρηση τις τελευταίες μέρες καθώς περνούσαν από γύρω μου ζευγάρια,άνθρωποι που προσπαθούσαν να συνυπάρξουν με άλλους ανθρώπους...όλοι με την ίδια αγωνία,όλοι με τα ίδια άγχη αλλά στην τελική όλοι μόνοι τους. Και εκεί,ακριβώς σε εκείνο το σημείο "χτίστηκε"- δημιουργήθηκε-γεννήθηκε η δική μου ένσταση. Μπαίνουμε σε σχέσεις με προσδοκίες, με όνειρα και την κρυφή ελπίδα να βρούμε στον άλλο αυτό που μας λείπει. Μας αρέσει αυτό που βλέπουμε στον άλλο, θέλουμε να τον κατακτήσουμε και να τον κάνουμε δικό μας. Αυτό θα ήταν για μας μεγάλο κατόρθωμα. " να είμαστε το χαμόγελο του άλλου,ο παράδεισος,η κόλαση του,να συμμετέχουμε στην ευτυχία του,να τον στηρίζουμε και να μας στηρίζει¨. 'Οπως λέει και ο αγαπημένος μου Λειβαδίτης "Γιατί οι άνθρωποι, σύντροφε, ζουν απ’ τη στιγμή που βρίσκουν μια θέση

στη ζωή των άλλων. "

Και όμως... άλλα θέλουμε,άλλα κάνουμε και άλλα εννοούμε!!!

Στις παλιές εποχές,όταν ήθελες κάποιον, προσπαθούσες με κάθε τρόπο να τον κάνεις να σε θέλει και αυτός πίσω. Λόγια προσέγγισης, πραγματικό ενδιαφέρον για τη ζωή του άλλου( τι του αρέσει να κάνει στον ελεύθερο του χρόνο,ποια είναι τα όνειρα του,οι ιδέες του,τα πιστευω του), πράξεις με μόνο στόχο να προξενήσουν το χαμόγελο του μελλοντικού σου έρωτα. Οι άνθρωποι νοιάζονταν ο ένας για τον άλλο, ήθελαν να μάθουν πως θα κάνουν τον άλλο ευτυχισμένο. Πίστευαν πως για να κερδίσουν την προσοχή του άλλου,απαραίτητο ήταν να ΚΑΝΟΥΝ ΚΑΙ ΑΥΤΟΙ ΚΑΤΙ. Ξέρω πως θα μου πείτε και πως τότε πολλοί θέλαν μόνο το κρεββάτι να κατακτήσουν..αλλά και αυτό ρε γαμώτο το κάνανε με τρόπο. Τώρα συναντιούνται δύο άνθρωποι και μοιάζει σαν να συναντιούνται δύο πανοπλίες. Δύο στρατιώτες που πηγαίνουν στον πόλεμο. Άλλωστε και ο έρωτας πόλεμος δεν είναι,θα μου πείτε? Ναι είναι πόλεμος,σάρκας,ιδέας,ψυχών,πάθους και της ατελείωτης προσπάθειας να κλέψουμε την καρδιά και το μυαλό του άλλου. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΕΜΟΣ ΓΙΑ ΝΑ ΣΚΟΤΩΣΟΥΜΕ Ο ΕΝΑΣ ΤΟΝ ΑΛΛΟ. Δύο πανοπλίες που κρύβουν μέσα τους τραύματα,πληγές, πόνο, αίμα...αλλά εκτός από όλα αυτά κρύβουν και κάτι άλλο πολύ σημαντικό. ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΟΥ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ,ΦΙΛΕ ΜΟΥ. Αυτή που χρειάζεσαι αν θες να γνωρίσεις έναν ΑΝΘΡΩΠΟ και όχι άλλη μία μισοπεθαμένη "μούμια". Οι άνθρωποι τώρα θέλουν σχέση αλλά δε θέλουν να πληγωθούν, θέλουν να πάρουν πράγματα αλλά δε μπορούν να δώσουν γιατί είναι στη φάση "πένθους" του χαμένου τους παρελθόντος. Φανταστείτε λοιπόν τη συνάντηση δύο πανοπλιών... θα καταφέρουν τίποτα στο τέλος.?? Δεν έχουν καν τη δύναμη να κοιτάξουν από τη χαραμάδα να δουν τι υπάρχει πίσω απο αυτή τη σκουριά. Φοβούνται να κοιτάξουν,μήπως και δουν αγάπη,μήπως και δουν φροντίδα,μηπως και δουν έρωτα!!! Θέλουμε αγαπη αλλά κάνουμε τα πάντα για να μην πάρουμε αγάπη... Θέλουμε έρωτα αλλά σκοτώνουμε τον έρωτα. Θέλουμε ενδιαφέρον αλλά παγώνουμε το ενδιαφέρον του άλλου προς εμάς ,μήπως και καταφέρει να σπάσει την πανοπλία μας και μας κάνει το υπερτατο κακό : ΜΑΣ ΑΓΑΠΗΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΓΑΠΗΣΟΥΜΕ.

Ελάτε να σας ψιθυρίσω ένα μεγάλο μυστικό... : ΑΝ Η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΤΩΝ ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΩΝ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΛΜΟ, ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΖΩΝΤΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑ,ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΡΕΛΑ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΑ,ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΠΑΘΟΣ ΚΑΙ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ,ΑΝ ΔΕΝ ΥΠΕΡΒΑΙΝΕΙ ΤΙΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ ΑΝΤΙΞΟΟΤΗΤΕΣ,ΤΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ,ΤΙΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ ΔΥΣΚΟΛΙΕΣ,ΤΟΥΣ ΧΡΟΝΙΚΟΥΣ ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΤΟΠΙΚΕΣ ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ... θα φταίει η "σχέση" που σκοτώνει τον έρωτα ή θα πρέπει να παραδεχθούμε την πραγματικότητα , ότι η σχέση ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΝΑΣΤΗΣΕΙ ΔΥΟ ΠΕΘΑΜΕΝΟΥΣ ΠΟΥ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΝ ΝΑ "ΤΑΡΙΧΕΥΘΟΥΝ" ΑΠΛΩΣ ΟΝΤΑΣ Ο ΕΝΑΣ ΔΙΠΛΑ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟ.

Ετσι λοιπόν στην πρώτη σας συνάντηση με το πρόσωπο που σας ενδιαφέρει...αφήστε την πανοπλία σας κρεμασμένη στην ντουλάπα και πάτε στον "πόλεμο" οπλισμένοι με ενδιαφέρον,θέληση,όνειρα,αγάπη και ελπίδα... Μόνο έτσι θα ξέρετε πως βάλατε τα δυνατά σας για όλα όσα θέλετε να καταφέρετε.τσαλακωθείτε ,ξεγυμνωθείτε και αντιδράστε στο ρεύμα της ταρίχευσης,για το θεο!!!

 Ευχαριστώ τον άνθρωπο που μου "χάρισε" την γνώση αυτού του θησαυρού, ευχαριστώ τον κ.Δημήτρη Καραγιάννη που σκιαγράφησε χωρίς να το θέλει όλα όσα υπήρχαν μέσα μου αλλά αδυνατούσαν να πάρουν μπρφή,σάρκα και οστά!!!

Έρωτας ή τίποτα για όλους εκείνους που δεν αποδέχονται το συμβιβασμό της μετριότητας!!!

Χ.