ταξιδιάρα ψυχή*

Να υπάρχει πάντα κάτι που θέλεις να θαυμάσεις...

Να υπάρχει πάντα κάτι που ακόμα δεν έχεις δει...

Να υπάρχει πάντα κάποιος που να σου κρατάει το χέρι γερά...

Να υπάρχει πάντα ένα μέρος να σε υποδέχεται με αγάπη και ζεστασιά μετά την κάθε σου περιπέτεια...

Αυτή ήταν η υπέροχη ευχή ενός λατρεμένου μου προσώπου για το 2013_ Τέσσερις προτάσεις που περικλείουν όλα όσα θέλω να χτίσω,όλα όσα θέλω να πραγματοποιήσω...από μικρό κοριτσάκι θυμάμαι τον εαυτό μου...ήθελα τόσο να πετάξω,να γνωρίσω νέα μέρη,να έρθω σε επαφή με διαφορετικούς ανθρώπους. Οι άλλοι πολιτισμοί με μάγευαν πάντα, οι συνήθειες και τα έθιμα τους με έλκυαν πάντα όπως το λουλούδι τη μελισσούλα... Η μπλούζα με τα καγκουρώ επάνω, δώρο από τον κολλητό φίλο του πατέρα μου,σταλμένη με αγάπη από Αυστραλία... οι απίστευτες σοκολάτες με φραουλίτσα από την γερμανίδα θεία μου, κάτι ξεχασμένα παιχνίδια(για τους άλλους) φερόμενα από το Λονδίνο μαζί με τον υγιή πια παππού μου και πολλά άλλα αναμνηστικά δωράκια που μου καλλιεργούσαν από τοτε αυτή την ασίγαστη φλόγα να γυρίσω όλο τον κόσμο...Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΔΟΥΛΕΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΑΝΩ ΤΑΞΙΔΙΑ...με θυμάμαι να λέω στην τρυφερή ηλικία των 6 μόλις ετών.Κολλούσα σε ένα ντοκυμαντερ,αδυναμη να ξεκολλήσω τα μάτια από όσα διεκπεραιωνόταν μπροστά μου...δε μπορούσα να χορτάσω τα χρώματα,τις ξένες γλώσσες ακόμα και τα περίεργα ρούχα των διαφορετικών λαών. "

Ροματικά πρωινά στο φωτεινό Παρίσι...

Σαγηνευτικές καταδύσεις στα Μπόρα Μπόρα...

Jogging στο Σινικό Τείχος...

Πικ νικ στο Central Park της Νέας Υορκης...

Ασταμάτητος χορός στο Ρίο ντε Τζανείρο...

Έρωτας με το πανέμορφο Ελσίνκι...

Γεύσεις από την Σανγκάι...

Ατελείωτες νύχτες στην μαγευτική Ρώμη...

πως μπορώ να αντισταθώ στις τόσο ελκυστικές επιλογές που μας προσφέρει ο κόσμος μας?? ποιος μπορεί να αντισταθεί σε κάτι τέτοιο? Δεν έχω γνωρίσει ποτέ κανέναν που να μην είναι αρκετά γοητευμένος με την ιδέα ενός ταξιδιού...και τώρα καταλαβαίνω γιατί...ένα ταξίδι αποτελεί ένα μάθημα για τον καθένα μας... δεν είναι τυχαίο που μετά από κάθε εξόρμηση γυρνάμε άλλοι άνθρωποι στην βάση μας...μια ανάσα από τον αγώνα μας,μια διακοπή της ρουτίνας μας, μια δόση ελευθερίας -ξεγνοιασιας και αστείρευτου γέλιου... τόσοι παράλληλοι κόσμοι έτοιμοι να μας προσφέρουν ηδονές και απολαύσεις που δεν μπορούμε καν να φανταστούμε... Γράφω αυτό το άρθρο κινητοποιημένη από το άμεσο ταξίδι που σχεδίασα στο πολύπλευρο Λονδίνο. Από τη στιγμή που έκλεισα τα εισιτήρια δεν έχει υπάρξει μέρα που να μην έχω προσθέσει κάτι στις δραστηριότητες που έχω προγραμματίσει για τη διαμονή μου εκεί. Κοιτάω,ξανακοιτάω χάρτες,ρωτάω όποιον έχει πάει,χρησιμοποιώ το ευλογημένο(για τέτοιες περιπτώσεις) διαδίκτυο για περισσότερες πληροφορίες...ήδη νιώθω εστω και λίγο πιο σοφή ...ήδη η καθημερινότητα μου έχει γίνει πιο ευχάριστη μιας και η αδημονία αυξάνεται ραγδαία...Τι σου κάνει ένα λιγοήμερο ταξιδάκι!!! Ζω σε μια χώρα που  άσχετα με την άσχημη περίοδο που περνάει τώρα...έχει να μου προσφέρει τόσες ομορφιές,τόση γνώση,πολλαπλές εμπειρίες...δεν θα την άλλαζα με τίποτα!!!όχι δε θα την άλλαζα..είναι η βάση μου,το σπίτι μου,η πατρίδα μου...και ξέρω πως μετά από κάθε μου εξερεύνηση ανά τον κόσμο,μετά από κάθε μου ταξίδι,μετά από κάθε μου απόδραση...θα είναι εδώ και θα με περιμένει...ο ήλιος της θα με ζεσταίνει και η θάλασσα της θα με ηρεμεί,τα βουνά της θα με ξεμυαλίζουν και οι άνθρωποί της θα με δένουν ακομα πιο καρμικά μαζί της...είναι τόσο ωραίο και νιώθω τόσο τυχερή που ακόμα και αν λατρεύω να φεύγω μακριά ,έχω έναν τόσο ευλογημένο τόπο για να λέω "πατρίδα μου"... εδώ κολλάει και μια παροιμία που έχω ακούσει "κανένας δε καταλαβαίνει την ομορφιά του να ταξιδεύεις καλύτερα από αυτόν που μετά από κάθε του ταξίδι επιστρέφει στο σπίτι του και αφήνεται στο παλιό του αγαπημένο μαξιλάρι"...

Κάθε προορισμός δεν θεωρείται "μέρος" για έναν ταξιδιώτη... αλλά τρόπος για να γνωρίσει και να δει νέα πράγματα...Θα θελα λοιπόν να ξεκινήσω ένα ταξίδι χωρίς προορισμό,χωρίς χάρτη και χωρίς προγραμματισμό... θα ήθελα να αναπνέυσω των αέρα ανώνυμων τοπίων, να δοκιμάσω γεύσεις από πρωτόπλαστες κουζίνες...θα ήθελα να επικοινωνήσω με ανθρώπους που δε ξέρουν καν πως υπάρχω, να χαθώ σε δάση που θα με αγριέψουν και να ξαποστάσω κάτω από δένδρο που δεν έχει ανακαλυφθεί ακόμα...πόσο θα ήθελα να αγκαλιάσω ένα μωράκι που θα με κοιτάει σαν εξωγήινο και να παρατηρήσω ένα ζώο που δεν έχω καν την ιδέα ότι υπάρχει...να μυρίσω το λουλούδι που  λίγοι έχουν την τύχη να τους φιλοξενοί στον τόπο του και να φορέσω ενδύματα που δε θα ξέρω καν πως φοριούνται...να γελάσω μεχρι δακρύων προσπαθώντας να πω μια λέξη σε περίεργη διάλεκτο και να συγκινηθώ βαθιά αναγνωρίζοντας τις συνθήκες διάβιωσης κάποιων φυλών...να ακούσω ιστορίες για νύφες στα δάση και να βρεθώ να χορεύω τον χορό της κοιλιάς παρέα με "'αγρίους"...

Μόλις, όπως καταλάβατε, απέδρασα για λίγα λεπτά από την δική μου πραγματικότητα... ένα ταξιδάκι που συμφέρει...χωρίς έξοδα,ολιγόλεπτο και μαγικό... για όσους  λοιπόν τα ταξιδια αποτελούν πια μια πολυτέλεια...μη σταματάτε να ονειρεύεστε...θα είστε πάντα ένα βήμα μπρόστα από τους υπόλοιπους και έστω για ένα λεπτό την ημέρα ένα ανεξιχνίαστο χαμόγελο θα διαγράφεται στο πρόσωπο σας :) Καλημέρα σας συναταξιδιώτες μου και μοιράζομαι μαζί σας την ευχή που έλαβα με τόση αγάπη...

Να υπάρχει πάντα κάτι που να θέλεις να θαυμάσεις...

Να υπάρχει πάντα κάτι που ακόμα δεν έχεις δει...

Να υπάρχει πάντα κάποιος που να σου κρατάει το χέρι γερά...

Να υπάρχει πάντα ένα μέρος να σε υποδέχεται με αγάπη και ζεστασιά μετά την κάθε σου περιπέτεια...